Tekstflarden en ingevingen over HOLODECK.
Erik Odijk.
‘Here I am, in Arnhem, in a landscape, in a hospital, but what I see is some kind of desert landcape…’ (Sir David Attenborough)
Het gaat om het overbrengen van een idee via de SF. metafoor (vooruitgang) in HOLODECK zoals in Star trek, the next Generation.
Doorgangsplaats in het gebouw: In HS. (Hospital Ship) Rijnstate heeft het HOLODECK de functie van ‘mindswitch’. Tijdens de doorgang. heen en terug de ontmoeting met een landschap, een landschap als metafoor voor ons (kwetsbare) lichaam en de herinnering aan onze oorsprong.
Volgorde: Centraal staan hierin de Rocks, keien en stenen: Eerst zijn die stenen ‘geholpen’ met een nieuwe gezamenlijke plek in het HOLODECK. Nu kunnen die stenen ons helpen met onze associaties en reflecties die ontstaan door de esthetiek van Rocks die appelleren aan ons onbewuste ‘oergevoel’ en de ‘open mind’ als gevolg van die andere dimensie waarin de mens verkeert als ie ziek is of een ernstige aandoening heeft die behandeling en zorg behoeft. Dat gaat over acceptatie en aanvaarding, maar ook over strijdlust en hoop en de overgave aan de medische techniek. Er kan een geruststellende toon ontstaan vanuit die ontmoeting met iets natuurlijks.
De Rocks geven ruimte tot stille overpeinzing, de bloeiende planten geven troost. In het winterseizoen kan het landschap soms een stomp tussen de ogen verkopen vanuit een kale heftigheid. Edoch zijn de geruststellende aanwezigheid van de stenen en de warme tonen van de zandsoorten die dan voor een ‘uplifting’ moeten zorgen…
In de context van Healing Environment vormt de stenengroep een sociale plek.
Landschap als metafoor: Alles in dit landschap is een metafoor. De oerkracht en energie van de stenen, getuigen en basis van ons leven. Het Sublieme ruige landschap als realiteit, en haar kwetsbaarheid. ‘In de basis is HOLODECK een woestijn.
Voor wat je gaat meemaken. Wij mensen zijn natuur. Het Spaceship is techniek in dienst van de natuur (ook in de natuur manifesteren zich ziektes, tegenslagen, fouten, en disbalans).
… dit komt voort uit de menselijke natuur in verbondenheid met milieu en de effecten van dat (beïnvloedde) milieu op de mens…
De hoop in het landschap: Er is zorg gedragen voor bloemen en struiken. Als die planten aanslaan en overleven in dit landschap dan transformeert het naar iets levends.
Géén paradijs: In het belangrijkste seizoen (de herfts) zien we de schoonheid van versterving, in de winter weer woestijn. Ook het landschap voert strijd in de natste stad van Nederland, in de beperking van de grondsoorten, met ziekten, -verdroging, - de strijd der pigmenten, -tegenslagen en met een disbalans.
De projectie van ‘verontrusting’ is hierin beter dan een vorm van ‘ontkenning’.
De glaswand: ‘It looks a bit like a beautfull disease’.
Het is een ‘organisch-technische wand die ‘leeft’ door het wisselende binnenvallende licht. Dat beeld staat symbool voor de toekomst van de gezondheidszorg die meer en meer technisch zal worden. Nanotechnologie (al geen SF. meer), Singulariteit (opererende Robots).
Het beeld laat het plasma zien van waaruit HOLODECK wordt gecreëerd; Mountains/Bergen en samenwerkende organismen. De uiteindelijke creatie is de landschapstuin.
… of je gaat dood, het is tijd. of je ondergaat het experiment met de medische techniek en je gaat nog leven…
De zorg en ontwikkeling voor en van de landschapstuin is een graadmeter voor de kwaliteit van het Healing Environment dat op haar beurt een garantie beloofd voor de kwaliteit van de zorg… en zeker geen afleidingsmanoeuvre. De natuur zelf is onverschillig in al haar schoonheid wanneer zij muteert en een grens passeert. Dat geldt evenzeer voor de techniek.
De mens is geroepen hier op een ‘filosofische manier mee om te gaan’.
Nijmegen dd. 7 Maart 2016.